W nawale najważniejszych obowiązków związanych z walką z pandemią warto pamiętać o Bohaterach, których czyny i postawa dają nadzieję w trudnych czasach. Oni uratowali tysiące ludzkich istnień i również zaryzykowali bardzo wiele, łącznie z własnym życiem.
Wczoraj obchodziliśmy Narodowy Dzień Pamięci Polaków ratujących Żydów w czasie okupacji niemieckiej.
W większości krajów okupowanych przez hitlerowskie Niemcy za udzielanie schronienia Żydom groził tylko areszt, kara administracyjna a bywało, że ryzyko nie było niemal żadne. W Polsce już za samo niepowiadomienie Niemców o pojawieniu się w okolicy Żyda Polakowi groziła śmierć. Za podanie choć kromki chleba a tym bardziej wzięcie pod swój dach mordowano całe polskie rodziny. A jednak przez całe pełne trwogi lata wielu Żydów znajdowało schronienie w polskich domach, klasztorach, kościołach.
Tylko w Polsce ratowaniem Żydów zajmowała się specjalnie powołana do tego celu tajna organizacja, finansowana wyłącznie ze zbiórek Polskiego Państwa Podziemnego i Polskiego Rządu na Uchodźstwie. Uratowanie jednego Żyda wymagało zwykle czynnego zaangażowania co najmniej dziesięciorga Polaków. Nigdy i nigdzie ratowanie obcych sobie ludzi nie oznaczało tak bezprzykładnego bohaterstwa, podobnego narażania na śmierć wszystkich swoich bliskich.
Polacy ratujący Żydów wykazali się heroizmem o skali, dla której w całych ludzkich dziejach trudno znaleźć analogię. Również urzędnicy II Rzeczypospolitej, którzy pozostali zagranicą wykazywali się niebywałą odwagą i pomysłowością, godną najwyższej pochwały i podziwu. Mówię o Grupie Berneńskiej, której działalność odkrył dla świata na nowo i wciąż bada Instytut Pileckiego.
Wątków tej fascynującej historii jest wiele - zachęcam, byście Państwo się z nimi zapoznali.
To zdjęcie z listopada 1943 roku to unikat - jest jedynym, na którym zdołano uchwycić wszystkich członków Grupy Ładosia.
Bądźmy dumni z naszej historii - niech ona również daje nam siłę do walki z wszelkimi przeciwnościami losu. Chwała Bohaterom!
